Το παρακάτω κείμενο αποτελεί μια συνοπτική αποτύπωση των λόγων αυτοδιάλυσης της γυναικείας μας ομάδας Bra-stards που θα θέλαμε να επικοινωνήσουμε στο ευρύτερο ανταγωνιστικό και κυρίως στο αυτόνομο φεμινιστικό κίνημα.
Οι Bra-stards ξεκίνησαν το 2012 με βασική αφορμή την άθλια συνθήκη της σύλληψης και της διαπόμπευσης των οροθετικών γυναικών από τον τότε υπουργό υγείας, Λοβέρδο και την κυβέρνηση Παπαδήμου. Εκείνη τη περίοδο οι φεμινιστικές και queer συλλογικότητες, τουλάχιστον στην πόλη της Αθήνας, όπου και δραστηριοποιούμασταν δεν ήταν πολλές, και αντίστοιχα ο πολιτικός λόγος που αρθρωνόταν σε θέματα έμφυλης διάστασης χρειαζόταν μια περαιτέρω ανάπτυξη. Παράλληλα, η δική μας εμπειρία από μικτές συνελεύσεις όπου συμμετείχαμε και βλέπαμε την αναπαραγωγή πατριαρχικών προτύπων, τη φίμωση και απαξίωση των γυναικών και λοατκι υποκειμένων, μας ώθησε να φτιάξουμε μια άλλου τύπου διαδικασία, που να χώραγε και εμάς, τις ανάγκες και τις πολιτικές μας. Θέλαμε μια διαδικασία που θα μας ενδυνάμωνε και ταυτόχρονα θα άνοιγε στο δημόσιο λόγο και θα έκανε ορατές τις καταπιέσεις και τους έμφυλους διαχωρισμούς που αναπαράγονται τόσο στην κοινωνία, όσο και στις ίδιες τις πολιτικές διαδικασίες που συμμετείχαμε.Τότε, το πεδίο ήταν αρκετά εχθρικό για να τεθούν τέτοια ζητήματα που τώρα για πολλές και πολλά σύντροφα, ίσως και να γίνονται αντιληπτά ως βασικά προτάγματα των τωρινών συλλογικοτήτων.
Ο στόχος της ομάδας ήταν διττός. Απο τη μία ήταν πολύ σημαντική η δική μας ενδυνάμωση για να μπορούμε να μη νιώθουμε μόνες στην πατριαρχική συνθήκη, απο την άλλη σκοπός μας ήταν να παρεμβαίνουμε σε κοινωνικά ζητήματα και να βάζουμε τις δικές μας φεμινιστικές αιχμές. Εργαλείο στη διαδικασία αυτή ήταν το βίωμα και η αξιοποίηση του για να κάνουμε πολιτική και να ανοίγουμε ευρύτερα ζητήματα που πήγαζαν από τις ίδιες τις καταπιέσεις μας. Για αυτό το λόγο παραμέναμε κλειστή ομάδα, ήταν διακύβευμα να διασφαλίσουμε έναν όσο το δυνατόν ασφαλή χώρο για όλες μας.
Φτιάχνοντας λοιπόν, τις σχέσεις εκείνες, συμμετέχοντας σε πρωτοβουλίες και συντονιστικά, μιλώντας για την καθημερινότητα του σεξισμού και της πατριαρχίας πάνω στα σώματα μας, και διεκδικώντας τον ίδιο τον δρόμο για εμάς, μπορέσαμε να έρθουμε λίγο πιο κοντά η μία στο άλλο, και να μετατοπίσουμε και ένα μέρος των κοινωνικών και πολιτικών συσχετισμών που επικρατούσαν προς όφελος μας. Αρκετά χρόνια μετά βλέπουμε πως κάποια πράγματα έχουν αλλάξει. Πιο εύκολα και ανοιχτά θα μιλήσουμε για αυτά, θα διεκδικήσουμε το χώρο που μας ανήκει και θα βρούμε πιο πολλ@ σύμμαχ@. Σίγουρα δεν βρισκόμαστε σε μια ιδεατή πραγματικότητα, όπου η πατριαρχία και κάθε λογής καταπίεση και εκμετάλλευση έχει αρθεί. Ωστόσο, ως queer/φεμινιστικό κίνημα έχουμε καταφέρει να μην υποτιμώνται και να λοιδορούνται έτσι εύκολα τέτοια ζητήματα, και σε ένα βαθμό να υπάρχει λιγότερος φόβος, ανασφάλεια και ενοχή για να μιλήσουμε για τις καταπιέσεις μας, αλλά και να οργανωθούμε γύρω από αυτές. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το γεγονός πως οι καταγγελίες για παρενοχλήσεις, βιασμούς, τρανσφοβικές και ομοφοβικές συμπεριφορές εντός και εκτός του κινήματος, και η υποστήριξη που βρίσκουν πλέον στη δημόσια σφαίρα, αντικατοπτρίζουν κάποια βήματα που έχουν γίνει.
Μέσα σ'αυτή τη συνθήκη όπου οι φεμινισμοί χαίρουν άλλης αντιμετώπισης, όπου κοινωνικές κινήσεις όπως το me too έχουν δημιουργήσει τις δικές τους ρωγμές στην έμφυλη κοινωνική πραγματικότητα, όπου παράλληλα παρατηρείται και μια αύξηση των γυναικοκτονιών, πολλές και πολλά μπορεί να αναρωτηθείτε γιατί διαλέξαμε το τώρα για να μπει μια πολιτική τελεία στη διαδρομή των Bra-stards.Τα τελευταία χρόνια όντας κατ' επιλογή μια μικρή γυναικεία φεμινιστική ομάδα και με αρκετά διαφορετική σύσταση από όταν ξεκίνησε, δυσκολευτήκαμε αρκετά να βρούμε κοινούς χρόνους και να σηκώσουμε το βάρος της συνέπειας και της ευθύνης που είχαν όσα κάναμε. Η εργασιακή επισφάλεια, οι διαφορετικές πολιτικές και προσωπικές προτεραιότητες, η δύσκολη και απαιτητική καθημερινότητα, τα διαφορετικά προγράμματα που όλο άλλαζαν, οι κρίσεις πανικού, η κατάθλιψη, τα συνεχή lockdown και συνολικά η ρευστότητα των ζωών μας, δεν μπορούσε να μην επηρεάσει και τις συναντήσεις μας και να μας εξουθενώσει συλλογικά. Ειδικά, τα τελευταία δυστοπικά χρόνια της περιόδου Covid, οι συνελεύσεις μας έχασαν την εδαφική τους εντοπιότητα και μεταφέρθηκαν στη ψηφιακή σφαίρα, ή σε σπίτια, πράγμα που εντάθηκε και μετά την εκκένωση του κατειλημμένου χώρου που συμμετείχαμε, την κατάληψη Κουλίτσα. Αυτή η συνθήκη σε συνδυασμό με τη δυσκολία να ανανεωθούμε τόσο με νέο κόσμο, όσο και με νέες πολιτικές που κρίνουμε πως είναι αναγκαίες, όχι αποκλειστικά στο φεμινιστικό κίνημα, δεν άφηναν πλέον περιθώρια για το μέλλον της ομάδας μας.
Θέλουμε να πιστεύουμε πως με τη συλλογικοποίηση μας στις Bra-stards, τον πολιτικό μας λόγο, τις συμπράξεις με τόσα μορφώματα, συνδράμαμε στην περαιτέρω ριζοσπαστικοποίηση του κινήματος, στην ενδυνάμωση περισσότερων θηλυκοτήτωνν, στην εδραίωση ενός φεμινιστικού πολιτικού πολιτισμού, στην ίδια την ρήξη με τις εαυτές μας, τους έμφυλους ρόλους και τις πολιτικές μας σταθερές.
Η πολιτική μας διαδρομή μέσω της γυναικείας ομάδας Bra-stards έχει δείξει πως δεν μας αρέσει να μιλάμε από καμία θέση ειδικών, πρωτοποριών του φεμινισμού, αλλά από μια θέση μάχης απέναντι σε συστήματα καταπίεσης και εκμετάλλευσης, εχθρικές πολιτικές απέναντι στην έμφυλη χειραφέτηση και σε πρόσωπα που δρουν κακοποιητικά. Θα επιλέξουμε για άλλη μια φορά να είμαστε συνεπείς ως προς αυτή μας τη στάση και θα διευκρινίσουμε ότι η δική μας εμπειρία μας έδειξε πως ο δρόμος της οργάνωσης σε φεμινιστικές και queer ομάδες πέρα από προαπαιτούμενο για την συνολική απελευθέρωση, είναι ζωτικής σημασίας για την ψυχική και κοινωνική μας επιβίωση στον πατριαρχικό βούρκο που ζούμε. Προκρίνουμε τη δημιουργία περισσότερων συλλογικοτήτων, καθώς και την άνθηση των φεμινισμών μας σε όλες τις μεικτές πολιτικές διαδικασίες που ευαγγελίζονται έναν κόσμο χωρίς τάξεις, φύλα, έθνη και φυλές.
.. είμαστε εδώ, είμαστε πολλές και θα ξαναβρεθούμε σε δρόμους, πλατείες, εργασιακούς χώρους με όλα.
Φεμινιστικές αγκαλιές
Bra-stards
*Το blog και η σελίδα μας θα παραμείνουν διαθέσιμα στον κόσμο που θέλει να ανατρέξει στο υλικό μας, αλλά τα μηνύματα και η όποια δυνατότητα επικοινωνίας θα απενεργοποιηθεί.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου