Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από 2020

NO ZACKIE NO PEACE/ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ZAK/ZACKIE ΚΥΡΙΑΚΗ 18.00 ΓΛΑΔΣΤΩΝΟΣ/ΠΑΤΗΣΙΩΝ.

ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΤΗ ZACKIE ΚΥΡΙΑΚΗ 18.ΟΟ ΓΛΑΔΣΤΩΝΟΣ/ΠΑΤΗΣΙΩΝ. ΑΛΛΑΓΗ ΗΜΕΡΑΣ Εξαιτίας της ισχύος των νέων περιοριστικών μέτρων για υγειονομικούς λόγους, από τη Δευτέρα 21 Σεπτεμβρίου, και επειδή μας ενδιαφέρει να αισθάνονται όλα τα άτομα ασφαλή, η συγκέντρωση-πορεία για την επέτειο της δολοφονίας του Ζακ/της Zackie μεταφέρεται για την Κυριακή 20 Σεπτεμβρίου στις 6 το απογευμα στη Γλαδστωνος/Πατησίων. Φοράμε μάσκες, προσέχουμε το ένα το αλλο και όλα μαζί δυναμώνουμε τη φωνή μας, απαιτώντας δικαιοσύνη. #Justice4ZakZackie  

tantrum: στο δρόμο για το σπίτι θέλουμε να είμαστε ελεύθερες όχι γενναίες

έργο της taijin kyofusho για το περιoδικό tantrum. στο δρόμο  για το  σπίτι  θέλουμε  να είμαστε  ελεύθερες  όχι γενναίες

tantrum: Αφηγήματα τρανς

Suzan Stryker Αναδημοσίευση αποσπάσματος  από το "ΠΟΙΟΣ ΝΟΜΙΖΕΙΣ ΠΩΣ ΕΙΣΑΙ" της Jacqueline Rose στο περιοδικό tantrum.

tantrum: CINE.FEMME

Σκέψεις πάνω στην ταινία "I spit on your grave" από sickboy.

tantrum: 22.09.2018

Στίχοι της Λου στο περιοδικό tantrum

tantrum: Βιωματικό κείμενο #3

Ένα δοκιμαστικό σε ένα στούντιο:  ένα από τα βιωματικά κείμενα που βρίσκονται στο περιοδικό tantrum. και  εδώ  θα βρείτε τη στήλη βιωματικών κειμένων που είχε δημιουργηθεί παλιότερα στο blog και λίγα λόγια από μας για το βίωμα. 

tantrum: Βιωματικό κείμενο #2

Είμαστε εδώ και είμαστε πολλές : ένα από τα βιωματικά κείμενα που βρίσκονται στο περιοδικό tantrum. και  εδώ  θα βρείτε τη στήλη βιωματικών κειμένων που είχε δημιουργηθεί παλιότερα στο blog και λίγα λόγια από μας για το βίωμα. 

Λίγα λόγια για τις γυναικοκτονίες από μια φεμινιστική σκοπιά

Το παρακάτω κείμενο μπορείτε να το βρείτε στο τεύχος 0 του περιοδικού Tantrum. Επίσης σε pdf εδώ . Λίγα λόγια για τις γυναικοκτονίες από μια φεμινιστική σκοπιά Τι είναι οι γυναικοκτονίες; Τι συμβαίνει στην Ελλάδα και τι ιδιαίτερα χαρακτηριστικά έχει αυτό το φαινόμενο; Πώς αναπαρίσταται στα Μ.Μ.Ε.; Τι σημαίνει για εμάς με λίγα λόγια, αυτός ο νεοεμφανιζόμενος όρος και γιατί χρειάζεται να διακριθεί από άλλου τύπου δολοφονίες; Εδώ θα μιλήσουμε για όλα αυτά, ως ένα ζήτημα κεντρικής σημασίας για το φεμινιστικό κίνημα. Κατά καιρούς σε διάφορες παγκόσμιες ημέρες μνήμης ενάντια στη βία κατά των γυναικών, γίνεται αναφορά στην κατεξοχήν αιτία θανάτου των γυναικών στον Δυτικό κόσμο: τη δολοφονία τους από κάποιο άντρα. Ο όρος γυναικοκοκτονία ο οποίος άρχισε να χρησιμοποιείται τη δεκαετία του '80 και να αναγνωρίζεται ως τέτοιος από επίσημους φορείς, ΜΚΟ κλπ, φαίνεται να απουσιάζει και να αποσιωπάται από την κοινωνική σφαίρα. Τα τελευταία χρόνια, πολλές από εμάς προσπαθούμε να κεντρικοπο

Πορεία Παίρνουμε πίσω τους δρόμους / Demo let's Take back the streets

Ως ομάδα θεωρούμε σημαντικό στη φάση αυτή να γίνονται δημόσια εγχειρήματα, που προωθούν την έμφυλη και queer ορατότητα, σε κάθε συγκυρία. Ανυπομονούμε να βρεθούμε και να διεκδικήσουμε μαζί την ελεύθερη ύπαρξη μας στο δρόμο. Παρακάτω αναδημοσιεύουμε το κάλεσμα της πορείας Πορεία Παίρνουμε πίσω τους δρόμους / Demo let's Take back the streets Παρασκευή 8 Μαίου 2020 στις 21.00 πλατεία Αγ. Γεωργίου, Κυψέλη

tantrum: Βιωματικό κείμενο #1

Να μυρίζετε όμορφα. Να είστε καθαρές. ΝΑ ΜΗΝ ΒΡΩΜΑΤΕ .:  ένα από τα βιωματικά κείμενα που βρίσκονται στο περιοδικό tantrum. και εδώ θα βρείτε τη στήλη βιωματικών κειμένων που είχε δημιουργηθεί παλιότερα στο blog και λίγα λόγια από μας για το βίωμα. 

tantrum σημαίνει...

Tantrum σημαίνει. Ξέσπασμα. Συναισθηματική έκρηξη. Σημαίνει θυμό, οργή, απόγνωση. Ουρλιαχτά &πνιγμένη φωνή. Tantrum για όλα. Tantrum για τίποτα. Για όσους εκεί έξω νομίζουν πως το σώμα, το μυαλό, η ψυχή, η φωνή μας τους ανήκει. Για τις αδερφές μας που χάθηκαν. Tantrum για όσα μας έχουν κλέψει. Tantrum για τις ίδιες μας τις εαυτές. Tantrum για όσα έχει μαλλιάσει η γλώσσα μας κι όσα ποτέ δεν καταφέραμε να ξεστομίσουμε. Κανείς δεν δίνει σημασία στις «τσιρίδες». Ε; Σας ενοχλούν ε; Είναι παιδιάστικε; Είναι ένα χωρίς νόημα πείσμα, ε; Τιτλοφορείται από άλλους, από ειδικούς, από «γνώστες» σαν μία ακόμα «συναισθηματική διαταραχή». Τιτλοφορείται ως νεύρωση. Συναισθηματική υπερφόρτωση. Τιτλοφορείται σαν παρελκόμενο «της θηλυκής μας υστερίας». Σε αυτήν την κοινωνία την πατριαρχική. Κάθε tantrum. Κάθε έκρηξη που μένεται, που συνέβη χίλιες φορές, που δεν εκδηλώθηκε ποτέ. Κάθε δική μας συναισθηματική οργή είναι συνείδηση. Είναι λέξεις, εικόνες στο μυαλό και στο χαρτί. Είναι τα σ

Αθήνα 2011-2019

Ολόκληρο το κείμενο μπορείτε να το βρείτε σε pdf εδώ Επιλέξαμε στο παρόν κείμενο να κάνουμε ανάλυση συγκυρίας για την περίοδο από το 2012 (όπου και συγκροτηθήκαμε), μέχρι και την Άνοιξη του 2019, θέλοντας να αποδώσουμε κάποιες αιχμές που άπτονται της φεμινιστικής μας σκοπιάς και εμπειρίας.

ΕΧΟΥΜΕ ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΕΥΘΥΝΗ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ: ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΜΑΖΙ

ΕΧΟΥΜΕ ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΕΥΘΥΝΗ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ: ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΜΑΖΙ Ζούμε πρωτόγνωρες στιγμές, η αλήθεια είναι. Η καθημερινότητα μας έχει αλλάξει εντελώς κι εμείς δεν βολτάρουμε πια άσκοπα, δεν πάμε δουλειά ή δουλεύουμε μέρα νύχτα μέσα από ένα δωμάτιο, δεν μπορούμε να βρεθούμε στον δρόμο όπως πριν. Κράτος και μπάτσοι επιβάλλουν το νόμο και την τάξη στο όνομα του αόρατου εχθρού που τον ονομάζουν κορωναϊό. Και βαφτίζεται εχθρός, γιατί με αυτόν τον τρόπο μπορεί να κηρυχθεί και ο πόλεμος. Αφού είμαστε σε πόλεμο, δικαιολογούνται τα πάντα, δικαιολογείται η άνευ όρων καταπάτηση όλων των δικαιωμάτων μας, δικαιολογείται η βία και η αυθαιρεσία πάνω στα σώματα όσων κυκλοφορούν. Μέσα σε όλο αυτόν τον πανικό και τη διασπορά του φόβου, προσπαθούμε να καταλάβουμε τι συμβαίνει και να προστατέψουμε και να φροντίσουμε η μία το άλλο. Συνειδητοποιούμε για άλλη μία φορά, ότι είμαστε εμείς, τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα, αυτά που κινδυνεύουν, είμαστε αυτ@ που αποκλείονται από την πρόσβαση στην υγεία και η

περιοδικό και σελίδα bra-stards

Ως brastards εγκαινιάσαμε μόλις τη σελίδα μας στο facebook. https://www.facebook.com/brastards/ Η σελίδα μας εγκαινιάζεται εν μέσω μιας πολύ ιδιαίτερης συγκυρίας. Παρότι σαν ιδέα υπήρχε στο μυαλό μας πολύ καιρό τώρα, η δημιουργία της έμπαινε πάντα σε δεύτερη μοίρα καθώς μας προλάβαινε η καθημερινότητα και η επικαιρότητα. Οι νέοι περιορισμοί, όμως, μας έχουν αναγκάσει να είμαστε μακρυά η μία από την άλλη, και μας εμποδίζουν από το να βρισκόμαστε και να λειτουργούμε με τους τρόπους που το κάναμε πριν. Αυτό μας έκανε να δούμε ότι είναι σημαντικό, στα πλαίσια της κοινωνικής αποξένωσης που μας επιβάλλεται, να βρούμε περισσότερα μέσα να υπάρχουμε η μία στη ζωή της άλλης, και να διευρύνουμε το πώς ερχόμαστε σε επαφή με κόσμο που θέλουμε και θέλει να είναι κοντά μας. Το κενό αυτό ελπίζουμε να συμπληρώσει σε έναν μικρό βαθμό μια σελίδα στην οποία θα μοιραζόμαστε σκέψεις και προβληματισμούς πάνω σε ζητήματα που μας αφορούν κι ενδιαφέρουν. Αποφασίσαμε, ακόμη, ότι αφού η διανο